SARS-CoV-2, czyli wirus ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (ang. severe acute respiratory syndrome coronavirus 2), należący do rodzaju betakoronawirusów z podrodziny […]
SARS-CoV-2, czyli wirus ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (ang. severe acute respiratory syndrome coronavirus 2), należący do rodzaju betakoronawirusów z podrodziny koronawirusów wywołuje zespół chorobowy nazywany COVID-19. Testy serologiczne są mniej przydatne we wczesnej diagnostyce, ponieważ potrzebny jest czas powyżej 14 dni do wygenerowania serokonwersji. Pakiet zawiera badanie identyfikujące przeciwciała IgM oraz IgG specyficzne dla wirusa SARS-Cov-2. Dane statystyczne wskazują, że od czasu zakażenia SARS-CoV-2 do wystąpienia pierwszych objawów klinicznych mija od średnio 5,5 do 14 dni, stąd też badanie jest przeznaczone dla osób zdrowych, bez objawów. Dynamika powstawania specyficznych dla wirusa przeciwciał (kinetyka serokonwersji) w przypadku wirusa opisywanego powyżej jest charakterystyczna dla innych infekcji wirusowych. Ilościowo przeciwciała IgG specyficzne dla antygenów SARS-CoV-2 wrastają podczas spadku stężenia IgM anty-SARS-CoV-2, które rozpoznać można od 3 dnia od zakażenia, natomiast bardziej specyficzny pomiar wykonuje się po około 10 dniach od wystąpienia objawów. Detekcja SARS-CoV-2 w klasie IgA jest możliwa niewiele wcześniej niż przeciwciał IgG. W przypadku, gdy badanie serologiczne wszystkich klas przeciwciał anty-SARS-CoV-2 (IgG, IgM, IgA) wskaże wynik ujemny nie wskazuje to na brak przebiegu zakażenia. Testy serologiczne we wczesnej diagnostyce COVID-19 są mało przydatne ze względu na czas potrzebny do wygenerowania serokonwersji, natomiast w późniejszych fazach zakażenia stają się niezbędne. Identyfikacja IgG jest istotna ze względu na wykrywanie osób, które przeszły chorobę COVID-19 bezobjawowo lub skąpo objawowo. Identyfikacja IgG jest podstawą populacyjnych badań epidemicsznych, które mają na celu retrospektywne ustalenie zakresu epidemii.
brak